Selahattin Altınbaş D.1939 Ö. 18 Aralık 2003 Udi besteci,
Selahattin Altınbaş, 1939 yılında Balıkesir’in Susurluk İlçesi’de doğdu. Müzisyen bir ailenin ferdi olan Selahattin Altınbaş’ın babası kemanî Abdi Altınbaş’tır. Müziğe daha 7-8 yaslarında iken kemanla başlayan küçük Altınbaş ciddi müzik, nota, nazariyat, solfej derslerini Saatçi Mehmet Efendi, İzzet Irca ve amcası İzzet Altınbaş’tan aldı. İlkokulu bitirdiğinde akordeona da ilgi duydu. Babasının aldığı akordeonu hiçbir ders almadan profesyonelce çalmaya başladı. Bu dönemde amcası Udi İzzet Altınbaş’tan çok etkilenerek ud çalmaya karar verdi.
1966 yılında TRT‘nin açmış olduğu ud sanatçısı sınavını kazanarak Ankara Radyosuna girdi. Bu kurumda ud sanatçısı, koro sefi ve repertuar denetleme kurulu üyeliği yaptı. 1999 yılında TRT’den emekli oldu.
Selahattin Altınbaş ‘Elbet bir gün buluşacağız’, ‘Şarkılara sordum söylemediler’, ‘Söyleme bilmesinler bu aşkın bittiğini’, ‘Duydum ki unutmuşsun gözlerimin rengini’, ‘Ömrümüzün son demi, son baharıdır artık’ gibi unutulmayan besteler onun eseridir.
Milliyet gazetesinin 1977’de açmış olduğu “Yılın Sevilen Şarkıları” yarışmasında Muhayyerkürdi makamındaki “Duydum ki unutmuşsun gözlerimin rengini” ve Hüzzam makamındaki “Ömrümüzün son demi, sonbaharıdır artık” adlı şarkılarıyla ödül aldı.
Hayatının son dönemine kadar 77 şarkı ve 3 saz eseri besteledi. Selahattin Altınbaş, evli ve üçü erkek dört çocuk babasıydı.
Selahattin Altınbaş, 18 Aralık 2003 günü siroz nedeniyle 64 yaşında Ankara’da yaşama veda etti.
Bestelerinden bazıları:
Kumruları dinledim susuverdiler (Uşşak)
Ömrümüzün son demi sonbaharıdır artık (Hüzzam)
Duydum ki unutmuşsun gözlerimin rengini (Muhayyerkürdi)
Dilimi bağlasalar, anmasam hiç adını (Hüzzam)
Söyleme bilmesinler bu aşkın bittiğini (Hüzzam)
