Hafız Burhan (d. 23 Mayıs 1897, İstanbul - ö. 18 Nisan 1943, Ankara)
Osmanlı-Türk Türk Sanat Müziği gâzelhan, hafız, mevlithan ve ses sanatçısı.
Hafız Burhan (Burhan Sesyılmaz 23 Mayıs 1897’da İstanbul Aksaray’da doğan Hafız Burhan, Ankara’da vefat ettiği 18 Nisan 1943’e kadar onlarca insanın bir araya gelse başaramayacağı ün ve şöhrete kavuşur. Dönemin en çok kazanan sanatçılarındandır öyle ki 100’e yakın plak doldurduğu Columbia firması büyük karlar yüzünden kendisine otomobil hediye eder, Cumhuriyetin ilk yıllarında İstanbul’un ilk otomobil sahiplerindendir. Yanda da görüldüğü üzere büyük üstat kendisine hediye edilen otomobille bir de poz vermiş.
Mareşal Fevzi Çakmak’ın kızının mevliti için Ankara’ya çağrılmış, tiz perdelerde gezinerek kendini epeyce yorduğu mevlit sırasında kalp krizi geçirerek aramızdan ayrılmıştır. Gür sesinin ve okuduğu ezanların boğazın karşı yakasındaki konaklardan duyulabildiği, Ayasofya’dan okurmuş Asya yakasından insanlar pencerelerini açıp dinlermiş tarzı övgüleri de sahiplenen büyük sanatçı – her ne kadar bazıları abartılı gözükse de sesinin gürlüğü yüzünden mikrofona dönerek şarkıları okuduğu gerçeği halen radyocular arasında anlatılı durur. Hafız-ı gazelhan geleneğinin son temsilcisidir. Çocukluğunda hıfzını bile tamamlamadan cami cami gezdirilmiş, o kadar beğenilirmiş sesi. Paragrafın başında da belirttiğim gibi genç bir yaşta – 46 yaşında aramızdan ayrılır.
Seslendirdiği parçalar
Makber
Sevdası Henüz Sinede
Adalardan Bir Yar Gelir
Bir Yaz Gecesi
Ey Melek İlahi Hayatta
Gerçi Bilirim Kurtulamam
İnleyen Ahımı
Kuş Sesleri
Ne Güzeldir Bakışın
Sarsam Seni
Seb-i Hüznünde Hayalinde
Seviyordum Onu Ruhumda
Son Ninni
Söyleyin Güneşe
Üzme Kendin Nafile
Yandım Sana Baktıkça
Yeşil Kurbağalar
Yine Kalbim Taşar Ağlar
Yüksek Eyvanlarda
